Ο Πάπας που προσπάθησε να εξαπατήσει τον θάνατο πίνοντας αίμα παιδιών

Υπήρξαν εκατοντάδες πάπες στην ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας  ο καθένας με τις δικές του ιδιαιτερότητες, όπως η τάση του Πάπα Αλέξανδρου VI να τεκνοποιεί, αλλά κανείς δεν υιοθέτησε μια τόσο ιδιαίτερη προσέγγιση για την υγεία όπως ο Πάπας Ιννοκέντιος VIII.
 

Ο συγκεκριμένος Πάπας του 15ου αιώνα είναι περισσότερο γνωστός όχι επειδή ήταν αποτυχημένος θρησκευτικός ηγέτης, ούτε για τα διατάγματά του κατά των μαγισσών, ούτε καν για την ιδιοκτησία των σκλάβων του, αλλά ως ο Πάπας που έπινε αίμα στην προσπάθειά του να θεραπευτεί.
 

Όταν υπέστη εγκεφαλικό, ο γιατρός του Ιννοκέντιου αποφάσισε να κάνει την πρώτη καταγεγραμμένη μετάγγιση αίματος στην ιστορία, δίνοντας στον ασθενή του αίμα νεαρών αγοριών.

Δυστυχώς για τον Ιννοκέντιο, το γεγονός ότι έλαβε την πρώτη γνωστή μετάγγιση αίματος δεν σημαίνει ότι έλαβε και την πρώτη επιτυχημένη μετάγγιση αίματος.

Σημειώθηκε ότι τόσο ο ίδιος όσο και τα παιδιά των οποίων το αίμα καταναλώθηκε πέθαναν λίγο μετά τη μακάβρια διαδικασία.
 

Όταν δεν έπινε παιδικό αίμα, ο Πάπας Ιννοκέντιος Η' εκτελούσε μάγισσες και χρεοκοπούσε τον παπισμό.
 

Ο Ιννοκέντιος VIII τοποθετήθηκε αυστηρά απέναντι στη μαγεία και καταδίωξε υποτιθέμενες μάγισσες (και διανοούμενους) σε όλη την Ευρώπη.

Ήταν επίσης γνωστός για τη χρεοκοπία του παπικού θησαυροφυλακίου, παρεμβαίνοντας στην ιταλική πολιτική, και με τις θέσεις του δημιούργησε συγκρούσεις μεταξύ των τοπικών ηγετών στρέφοντας τον έναν εναντίον του άλλου.
 

Για κάποιον τόσο εκ διαμέτρου αντίθετο με αυτό που αντιλαμβανόταν ως μαγεία, το να πίνει αίμα παιδιού, αποτελεί έκπληξη.
 

Το 1492, ο Ιννοκέντιος υπέστη εγκεφαλικό.

Για να τον θεραπεύσουν, οι γιατροί κατέφυγαν σε μεθόδους απελπισίας.

Σε μία από αυτές τον έβαλαν να καταπιεί αίμα στην προσπάθειά τους να τον επαναφέρουν.

Αυτή η πρώιμη εκδοχή μιας μετάγγισης αίματος δεν λειτούργησε, αλλά οι γιατροί πιθανώς να πίστευαν ότι η θεραπεία θα μπορούσε να συμβεί λόγω παλαιότερων σχετικών θεωριών που συνδέουν άμεσα το αίμα με τη ζωή.
 

Το στόμα ήταν η πιο άμεση οδός μέσω της οποίας θα μπορούσε να εισαχθεί το υγρό, και έπεται ότι αν το αίμα έφερνε ζωή, η κατάποση όσο το δυνατόν περισσότερο από το ζωογόνο υγρό θα μπορούσε να αποκαταστήσει ακόμη και μια ζωή στο χείλος του γκρεμού.

Αυτό, ωστόσο, θα αποδεικνυόταν ότι δεν ισχύει.
 

Ο άνδρας πίσω από την προσπάθεια μετάγγισης αίματος από το στόμα ήταν ο γιατρός του Ιννοκέντη, ένας τύπος που ονομαζόταν Giacomo di San Genesio.
 

Ο γιατρός δωροδόκησε τρία 10χρονα αγόρια με ένα δουκάτο το καθένα για να δώσουν το αίμα τους.

Στην διαδικασία όμως αποστράγγισε όλο το αίμα από τα σώματά τους, σκοτώνοντάς τα.
 

Όπως ήταν αναμενόμενο, η προσπάθεια μετάγγισης αίματος από το στόμα δεν λειτούργησε.
 

Ο Ιννοκέντιος πέθανε λίγο μετά τη διαδικασία στις 25 Ιουλίου 1492.

Πριν καταλήξει, ζήτησε ακόμη και από τους άλλους καρδινάλιους να τον συγχωρήσουν για τις αποτυχίες του και τους προέτρεψε να εκλέξουν έναν καλύτερο άνθρωπο ως επόμενο Πάπα.

Στις 5 Αυγούστου ο Ιννοκέντιος κηδεύτηκε στον καθεδρικό ναό του Αγίου Πέτρου κοντά στο βωμό της Παναγίας.
 

Ο γιατρός τράπηκε σε φυγή μετά το θάνατο του Πάπα, πιθανόν φοβούμενος τις κατηγορίες για φόνο εξ αμελείας που θα του πρόσαπταν ή την κακομεταχείριση στην οποία θα τον υπέβαλαν.
 

Δεν υπάρχουν πληροφορίες για το πού πήγε, αλλά προφανώς κινήθηκε υπογείως και πολύ μακριά από τις παπικές αρχές.