Πως ήταν ο εγκλεισμός σε σιδερένιο κλουβί κατά τα σκοτεινά χρόνια

Οι μέθοδοι τιμωρίας στα χρόνια του Μεσαίωνα ήταν λίγο πιο αυστηρές από τις σημερινές.

Μια συνηθισμένη τακτική ήταν να τοποθετούν τον άνθρωπο που έπρεπε να τιμωρηθεί μέσα σε ένα σιδερένιο στενό κλουβί και να τον αφήνουν εκτεθειμένο για μέρες ή βδομάδες απαγορεύοντας σε οποιονδήποτε να του προσφέρει βοήθεια.

Το κλουβί δεν ήταν ενιαίο, αλλά τα τμήματά του προσαρμόζονταν στο σώμα του κρατουμένου ώστε να του ασκούν πίεση και να τον περιορίζουν σημαντικά.
 

Ο σκοπός της συγκεκριμένης μεθόδου βασανισμού ήταν πολλαπλός:

Περιόριζε ασφυκτικά τις κινήσεις του σώματος, έκθετε τον κρατούμενο στις καιρικές συνθήκες, και λειτουργούσε παραδειγματικά για τους υπόλοιπους, μιας και το κλουβί με το περιεχόμενό του κρεμόταν σε ένα ψηλό σημείο πάνω από πολυσύχναστους δρόμους και εισόδους.

Ο χρόνος παραμονής σε ένα τέτοιο κλουβί εξαρτιόταν από την παράβαση στη οποία υπέπεσε ο κατάδικος.
 

Οι ένοχοι σοβαρών εγκλημάτων κατέληγαν να πεθάνουν στο κλουβί, είτε λόγω αφυδάτωσης το καλοκαίρι είτε λόγω της έκθεσής τους σε ακραίες καιρικές συνθήκες το χειμώνα.