Οι Φτερωτοί Ουσάροι: Το πιο θανατηφόρο ιππικό στην ιστορία της ανθρωπότητας

Οι φτερωτοί ουσάροι φορούσαν ξύλινα πλαίσια με πλούσια φτερά στη μάχη για να εκφοβίζουν τον εχθρό.
 

Το καλοκαίρι του 1683, οι Οθωμανοί Τούρκοι πολιορκούσαν τη Βιέννη.

Απείχαν λίγες μέρες από την κατάκτηση της πρωτεύουσας της Αυστρίας, αλλά λίγο πριν την πτώση οι φτερωτοί ουσάροι έφτασαν στο πεδίο της μάχης.

Το αποτέλεσμα ήταν η μεγαλύτερη έφοδος ιππικού που γράφθηκε ποτέ στην ιστορία.

Εξαπέλυσαν τον όλεθρο στους Τούρκους, ακόμη και στους πειθαρχημένους Οθωμανούς Γενίτσαρους.

Η χριστιανική Ευρώπη ήταν πλέον ασφαλής από τη μουσουλμανική απειλή.
 

Οι φτερωτοί ουσάροι ήταν το πιο θανατηφόρο ιππικό στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Κέρδισαν τις περισσότερες μάχες που έδωσαν, ακόμη και όταν ήταν αριθμητικά κατά πολύ λιγότεροι από τον εχθρό.

Η θέα και μόνο των φτερωτών ουσάρων προκαλούσε τρόμο στις τάξεις του εχθρού.
 

Το προσωνύμιό τους ήταν «Άγγελοι του θανάτου» λόγω των ξύλινων πλαισίων στην πλάτη τους. Στα πλαίσια αυτά προσάρμοζαν φτερά αετού, στρουθοκαμήλου ή χήνας, δίνοντας την εντύπωση φτερών αγγέλου.
 

Το βαρύ ιππικό με τα φτερά που εφορμούσε ήταν ένα συγκλονιστικό θέαμα για τον εχθρό. Εφορμούσαν πάντα σε πυκνό σχηματισμό.

Τα πλαίσια προστάτευαν τις πλάτες των αναβατών κατά τη διάρκεια της μάχης από σπαθιά και λάσο.

Επιπλέον, ο ήχος από το θρόισμα της φτερούγας τρόμαζε τα άλογα του εχθρού.
 

Έφεραν λόγχες μήκους έξι μέτρων, ένα σπαθί και δύο πιστόλια, ενώ κάποιοι χρησιμοποιούσαν τσεκούρια μάχης και πολεμικά σφυριά.

Προστατεύονταν από πανοπλία φτιαγμένη από χάλυβα, η οποία ήταν ελαφριά, που ζύγιζε γύρω στα δεκαπέντε κιλά και για την ιππασία χρησιμοποιούσαν ελαφριές τουρκικές σέλες.

Το μικρό βάρος της πανοπλίας τους επέτρεπε στα άλογα ράτσας ουσάρ που χρησιμοποιούσαν να καλπάζουν με πλήρη ταχύτητα για πολλή ώρα.

Χρησιμοποιούσαν μια ειδική ράτσα αλόγων. Ήταν μια διασταύρωση πολωνικών και ταρταρικών αλόγων.

Αυτά τα άλογα ήταν διάσημα για την αντοχή, την ταχύτητα και την ικανότητα ελιγμών τους.

Μπορούσαν να μεταφέρουν έναν αναβάτη με πλήρη εξοπλισμό για πάνω από εκατό χιλιόμετρα.
 

Οι φτερωτοί ουσάροι ήταν μια ελίτ μονάδα.

Χρειάστηκαν χρόνια για να κατακτήσουν τον τρόπο μάχης τους.

Το να είναι κάποιος φτερωτός ουσσάρος σήμαινε μεγάλο κοινωνικό κύρος για τον ίδιο.

Το ηθικό τους ήταν υψηλό και ήταν ένας ακόμη από τους λόγους που κέρδιζαν, ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες.
 

Οι φτερωτοί ουσάροι ήταν μια μονάδα όπου πολεμούσες επειδή το ήθελες. Όχι επειδή σε στρατολόγησε κάποιος βασιλιάς.